|
چکیده
مقدمه و اهداف: در بیماران واجد سندروم فشار خارجی پاتلوفمورال، عضله پهن داخلی ضعیفتر از عضله پهن خارجی
میباشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر یک پروتکل تمرینی متمرکز بر فعال سازی عضله پهن داخلی بر سطح مقطع و
فعالیت الکتریکی عضلات پهن داخلی و خارجی میباشد.
مواد و روشها: در مطالعه حاضر، 30 زن مبتلا به سندروم فشار خارجی پاتلوفمورال با میانگین سنی 7/5±4/25 سال
انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه برابر تقسیم شدند. گروه تجربی، در تمرینات ایزوکینتیک اکستنشن زانو در قوس
حرکتی 30 درجه انتهایی با چرخش خارجی بیشینه ساق پا به مدت 8 هفته شرکت نمودند. گروه کنترل در هیچ تمرین
منظمی مشارکت نداشتند. قبل و پس از مداخله، سطح مقطع و فعالیت الکتریکی عضلات پهن داخلی و خارجی بهوسیله
اولتراسونوگرافی و الکترومایوگرافی اندازهگیری شد. دادهها، با آزمون t مستقل و همبسته در سطح معناداری 05 /0 P ، (اما بعد از مداخله،
نسبت فعالیت و سطح مقطع عضله پهن داخلی به پهن خارجی در گروه تجربی بهطور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود
.(P<0/001 )
نتیجهگیری: استفاده از تمرینات ایزوکینتیک اکستنشن زانو مطابق پژوهش حاضر، میتواند سبب تقویت انتخابی عضله
پهن داخلی و کاهش ایمبالانس بین عضلات پهن داخلی و خارجی در بیماران مبتلا به سندروم فشار خارجی پاتلوفمورال
گردد.
|