مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی فعالیت های آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی عصاره های آبی و اتانولی گیاه سرخارگل بر تعدادی از سویه های باکتریایی گرم مثبت و گرم منفی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	عصاره سرخارگل، ترکیبات فنلی، شیکوریک اسید، فعالیت ضد میکروبی، خاصیت آنتی اکسیدانی
چکیده	بررسی گیاهان دارویی به منظور کشف منابع جدید دارویی بر علیه عفونت های میکروبی در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق تعیین و بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی عصاره های آبی و اتانولی اندام هوایی سرخارگل بر برخی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی می باشد. روش بررسی: این مطالعه تجربی که در سال 1397 در دانشگاه بوعلی سینا انجام گرفت. از روش خیساندن و حلال های آب و اتانول با نسبت 1 به 5 (گیاه به حلال) جهت عمل عصاره گیری استفاده شد. سنجش میزان ترکیبات فنلی عصاره ها با روش فولین ﺳـﯿﻮﮐﺎﻟﺘﻮ انجام شد. سپس مقدار شیکوریک اسید عصاره های سرخارگل با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا تعیین شد. ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺿﺪ اﮐﺴﺎﯾﺸﯽ ﻏﻠﻈﺖ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ هر دو نوع ﻋﺼﺎره ﺑﺎ آزﻣﻮن ﻣﻬﺎر رادﯾﮑﺎلﻫﺎی آزاد دی ﻓﻨﯿﻞ ﭘﯿﮑﺮﯾﻞ ﻫﯿﺪرازﯾﻞ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﺎ آﻧﺘﯽ اﮐﺴﯿﺪان ﺳﻨﺘﺰی ﺑﻮﺗﯿﻞ ﻫﯿﺪروﮐﺴﯽ ﺗﻮﻟﻮﺋﻦ مقایسه شد. میکروارگانیسم های مورد پژوهش استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، لیستریا اینوکوا، باسیلوس سرئوس، اشرشیاکلی، سودوموناس آئروژینوزا، سالمونلا تیفی موریوم و شیگلا فلکسنری بودند. فعالیت ضد میکروبی عصاره های آبی و اتانولی سرخارگل به روش های پورپلیت، چاهک در آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی بر سویه های بیماری زا تعیین شد. هم چنین واکنش متقابل عصاره های این گیاه از طریق محاسبه شاخص بازدارندگی افتراقی علیه میکروارگانیسم ها نیز بررسی گردید. داده ها با استفاده از آزمون-های آماری تی و دانکن تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره اتانولی بیشترین مقدار ترکیبات فنلی و شیکوریک اسید را دارا است. نتاﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻴﺰان ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺑﻪ دام اﻧﺪازی رادﻳﻜﺎل ﻫﺎی آزاد ﻋﺼﺎره های آبی و اتانولی سرخارگل نیز ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﻋﺼﺎره اتانولی ﺑـﺎ غلظت 3000 ﻣﻴﻜﺮوﮔـﺮم در میلی لیتر بیشترین ﻧﻘﺶ را در ﻣﻬﺎر رادﻳﻜﺎل های آزاد داﺷت. عصاره آبی سرخارگل در غلظت های 25 و 50 میلی گرم بر میلی لیتر هیچ اثر مهاری بر رشد باکتری های گرم منفی نداشت. بیشترین قطر هاله عدم رشد عصاره های آبی و اتانولی این گیاه در غلظت 400 میلی گرم بر میلی لیتر مربوط به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و کمترین قطر هاله عدم رشد در همین غلظت مربوط به باکتری سودوموناس آئروژینوزا بود. عصاره های سرخارگل بر باکتری
پژوهشگران