مشخصات پژوهش

عنوان	اثر اضافه کردن برنامه ذهن آگاهی به تمرین درمانی بر درد و عملکرد دونده های مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال
نوع پژوهش	پایان‌نامه
کلیدواژه‌ها	سندروم درد پتلوفمورال، ذهن آگاهی، دوندگان ، درد، عملکرد
چکیده	ویژگی های روان شناختی در تشدید و طولانی شدن درد و تضعیف عملکرد جسمانی افراد مبتلابه سندروم درد پتلوفمورال نقش ایفا می کنند. مدل های روان شناختی کنونی حاکی از آن است که ذهن آگاهی از طریق مؤلفه های روان شناختی مرتبط با مدل اجتناب ناشی از ترس می تواند در جهت پیشگیری و درمان دردهای مزمن مؤثر باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی این موضوع است که آیا اضافه کردن ذهن آگاهی به تمرین درمانی نسبت به تمرین درمانی تنها در توان بخشی دونده های مبتلابه درد پاتلوفمورال میتواند مؤثر باشد. پژوهش حاضر از نوع کار آزمایی بالینی با طرح اندازه های تکراری و گمارش تصادفی شرکت کننده ها در گروه ها بود که در نیمه دوم سال 1397 در سطح شهرستان کرمانشاه انجام شد. شرکت کننده های مطالعه را 30 زن مبتلابه سندروم درد پتلوفمورال با دامنه سنی 18-40 سال تشکیل می داد که بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند و به صورت تجربی تصادفی در گروه ذهن آگاهی و کنترل قرار گرفتند. شرکت کنندگان گروه ذهن آگاهی علاوه بر تمرین درمانی تجربی دریافت شده توسط گروه کنترل، یک برنامه 8 جلسه ای ذهن آگاهی را دریافت کردند. درد معمول (روزانه)، درد در حین دویدن و بالا و پایین رفتن از پله توسط مقیاس سنجش عددی درد، فاجعه آمیزی درد با استفاده از مقیاس فاجعه انگیزی درد، ترس از درد توسط مقیاس تمنا، کیفیت زندگی مرتبط با مفصل زانو توسط مقیاس KOOS، و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت توسط فرم کوتاه پیمایش سلامت(SF36) ارزیابی شد. تمام متغیرها قبل از مداخلات،12 هفته و 18 هفته بعد از اجرای پروتکل های درمانی اندازه گیری شدند. نتایج پژوهش نشان داد که شدت درد روزانه، شدت درد طی دویدن و بالا و پایین رفتن از پله، فاجعه انگیزی درد و ترس از درد برای دونده های که ذهن آگاهی را همراه با تمرین درمانی دریافت کرده اند نسبت به دونده هایی که تنها تمرین درمانی را دریافت کرده اند در هفته ششم کمتر بود، اما در هفته های12 و 18 تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد. علاوه بر این عملکرد زانو و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت برای آنها بهتر بود.
پژوهشگران