عنوان
|
تغییرات بیوشمیایی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L) تحت شرایط تنش کمبود آب
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائهشده
|
کلیدواژهها
|
بادرنجبویه، آبیاری، آنزیمهای آنتی اکسیدان، اسانس، نشت الکترولیت، کربوهیدرات محلول
|
چکیده
|
گیاه بادرنجبویه ) یکی از گیاهان دارویی ارزشمند است که اسانس آن در صنایع داروسازی، غذایی، L. بهداشتی و آرایشی کاربرد فراوانی دارد. کمبود آب و عدم کارائی روشهای آبیاری عوامل اصلی محدود کننده توسعه بخش کشاورزی به ویژه در نواحی خشک و نیمه خشک محسوب میشوند. این در حالی است که بیشتر اراضی کشاورزی ایران در این نواحی واقع شدهاند و با تنش خشکی روبرو هستند. در این پژوهش به منظور بررسی اثرات تنش کمبود آب بر ویژگیهای با منظــور نمودن 1397 بیوشیمیایی این گیاه، آزمایــشی به صــورت بلوکهـــای کامل تصادفـــی با سه تکـــرار در سال % ظرفیت مزرعه) اجرا گردید. نتایج نشان 25( T4 % ظرفیت مزرعه) و 50( T3 % ظرفیت مزرعه)، 75( T2 (بدون تنش)،T1 تیمارهای T1 میلیگــرم درگرم وزن تر برگ در تیمار 0/41 و 3/87 داد که بیشترین میزان کلروفیل کل و کاروتنوئید به ترتیب با میانگین (شاهد) بدست آمد. در شرایط تنش کمبود آب، میزان پرولین و درصد نشت الکترولیتها افزایش یافت. از طرفی دیگر با افزایش مقدار تنش، این گیاه توانست ظرفیت آنتیاکسیدانی شامل سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز، کاتالاز و گلوتاتیون ردوکتاز خود را افزایش دهد، اما در تنش شدید میزان تولیدات پروتئینی آن تا حد زیادی کاهش یافت. همچنین بالاترین میزان کربوهیدرات % ظرفیت مزرعه) بود. نتایج این بررسی نشان داد که گیاه برای مقاومت به خشکی مقدار 50( T3 محلول و اسانس متعلق به تیمار پارامترهای بیوشیمیایی را افزایش میدهد و به منظور تولید گیاه بادرنجبویه میتوان از تنش ملایم استفاده نمود.
|
پژوهشگران
|
|